„Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś”
Antoine de Saint-Exupéry
Antoine de Saint-Exupéry
Współudział w grupie terapeutycznej ma moc uzdrawiania a czynnikami leczącymi są tworzące się w czasie psychoterapii grupowej relacje, atmosfera współczucia, wsparcia i zrozumienia, przy udziale terapeuty czuwającego nad poczuciem bezpieczeństwa w grupie. Niewątpliwie psychoterapia grupowa pomaga pacjentom. Udział w grupie terapeutycznej stanowi skuteczną formę terapii, czego dowodzą liczne badania, zgłębiające tę problematykę.
Doświadczenie terapeutyczne opiera się na tworzących się w procesie grupowym relacjach, atmosferze panującej w grupie. Wyróżnia się wiele istotnych czynników, które wpływają na zmianę terapeutyczną złożoną z wzajemnego oddziaływania ludzkich doświadczeń: zaszczepienie nadziei, uniwersalność przeżyć, udzielanie sobie informacji, altruizm, rozwój umiejętności społecznych, naśladowanie, interpersonalne uczenie się, spójność w grupie, problemy egzystencjalne, „oczyszczenie” emocjonalne i inne.
Psychoterapia grupowa szczególnie wskazana jest dla osób, które doświadczają trudności w kontaktach z innymi ludźmi, czują się wyizolowane, przejawiają stany depresyjne, mają myśli samobójcze.
Psychoterapię grupową prowadzi jeden lub dwoje profesjonalistów – psychoterapeutów przeszkolonych w tej formie pracy terapeutycznej. Potencjałem i motorem zmian w psychoterapii grupowej są relacje między członkami grupy – to właśnie poprzez te relacje odbywa się proces leczenia. Osoby zaangażowane w proces psychoterapii grupowej uczą się rozumieć siebie nawzajem, komunikować bez krytyki i ocen, dokonują wglądów we własne stany psychiczne, poznają moc współczucia.
Więzi grupowe stają się bardzo istotne, u uczestników wzrasta pewność siebie i poczucie własnej siły (jestem z innymi – nie jestem sam). Pacjenci odczuwają zmianę – mogą polegać na innych osobach w grupie, potrafią współodczuwać i współmyśleć z innymi osobami, indywidualne lęki, trudności mogą zostać przepracowane przy udziale i pomocy innych członków grupy. Tym samym jednak, co istotne – jednostka nie traci swojej indywidualności – staje się współzależna, jednak nie całkowicie zależna od grupy. Człowiek może „przeglądać się” w innych ludziach jak w lustrze, odkrywając siebie, swoją indywidualność, bez obaw przed odrzuceniem czy zranieniem.
Grupa staje się miejscem, gdzie można ćwiczyć umiejętności społeczne, poznawać siebie w odniesieniu do innych ludzi, dostawać informacje od innych na swój temat. W grupie w atmosferze bezpieczeństwa i wsparcia ze strony innych uczestników można pokonywać własne słabości, ograniczenia i trudności. Pacjenci stają się zmotywowani do pracy, która przynosi owoce – jednostka uczy się także współodpowiedzialności za innych, czuje się potrzebna.
Psychoterapeuta w pracy grupowej często pracuje na doświadczeniu grupowym w „tu i teraz” – rozpoznaje, rozumie co się dzieje w danym momencie. Może używać różnorodnych technik i zadań, może komentować, obserwować, pomagać. Może być aktywny albo wycofywać się i pozwalać grupie pracować samodzielnie, włączając się tylko w trudnych chwilach. W procesie grupowym główną formą pracy może być swobodna rozmowa, ale korzysta się także z metafor, opowiadań, psychodramy. Psychoterapeuta pozostaje nieustannie świadomy niuansów relacji między wszystkimi członkami grupy, pracuje nad zadaniami grupy, analizuje i interpretuje. Formy pracy psychoterapeuty grupowego pozostają jednak zależne od rodzaju grupy, jej specyfiki, zadań grupy, czy momentu w jakim znajduje się grupa.
Już na wstępie niezwykle ważne staje się dobranie osób do grupy, tak, aby pacjenci dzielili ze sobą doświadczenia i mogli wspólnie pracować nad określonymi celami. Spotkania odbywają się regularnie, a ich częstotliwość zależy od zaplanowanego czasu trwania grupy, długości sesji, celu i tematu. Uczestnicy psychoterapii grupowej i psychoterapeuci ustalają dla siebie wspólnie kontrakt, który zawiera niezbędne ich zdaniem zasady pracy i obowiązuje zarówno prowadzących, jak i pacjentów.
W grupie pacjenci mający swobodę interakcji, będący sobą – będą wchodzić w relacje z innymi członkami grupy tak, jak w swoim kręgu społecznym i stworzą w grupie taki sam interpersonalny świat, jaki zawsze zamieszkiwali. Tym samym w grupie przejawią się nieadaptacyjne zachowania interpersonalne, co można wykorzystać do pracy i zmiany. Grupa staje się społecznym mikrokosmosem i jest szczególnie skuteczną metodą leczenia dla osób z trudnościami charakterologicznymi. Grupa staje się swoistym miejscem dla naturalnych doświadczeń, eliminuje ona gry społeczne, seksualne i związane ze statusem – doświadczenia przeżywane są razem. Członkowie grupy mogą zrzucić noszone w życiu maski i być ze sobą szczerzy, stają się sobie bliscy, poznają się głęboko, chociaż spędzają ze sobą niewielki ułamek swojego życia.
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest IWONA OLCZAK z siedzibą w Warszawie, przy ul. Meksykańskiej 6/12, 03-948 Warszawa, z numerem NIP: 123-00-44-993. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą jedynie w cel-u(ach) wskazanych powyżej. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych, ich poprawiania oraz trwałego usunięcia. Podanie danych osobowych jest dobrowolne jednak ich nie podanie może uniemożliwiać odpowiedź na Państwa zapytanie przesłane za pośrednictwem formularza kontaktowego.